Psychoterapia jest to metoda leczenia, której podstawowym narzędziem jest rozmowa służąca do:
Analizowania sposobów radzenia sobie z nieakceptowanymi impulsami, uczuciami, myślami.
Pomocy w uświadomieniu silnych uczuć towarzyszącym napięciu, które mogą się ukrywać np. pod postacią zachowań autodestrukcyjnych.
Analizowaniu sposobu radzenia sobie z frustracją i samotnością poprzez uciekanie w świat fantazji.
Rozumienia złego samopoczucia somatycznego jako odpowiedzi na sytuacje związane ze stresem.
Poruszania tematu przeżywania i zachowania po traumatycznych wydarzeniach, np. osoba po doświadczeniu silnego zagrożenia życia nie odczuwa bólu, cierpienia związanego z tym ale ma poczucie "wyjścia z ciała".
Psychoterapia służy także do przyglądania się w jaki sposób dana osoba radzi sobie z trudnymi doświadczeniami z przeszłości, unikaniem lęku oraz innych uczuć w kontekście obecnych relacji interpersonalnych.
Konsekwencjami zaburzeń mogą być nie tylko pewnego rodzaju dolegliwości somatyczne ale także trudności w tworzeniu bliskich relacji interpersonalnych.
W trakcie psychoterapii także należy przyglądać się w jaki sposób tworzy się relację terapeutyczną w kontekście powielenia wzorca relacji z przeszłości.
Ważnym jest podczas psychoterapii obserwacja siebie nie tylko w relacji terapeutycznej ale także w sytuacjach poza godzinami
terapii, kontekstu pojawienia się objawów lub silnych emocji.
Podczas psychoterapii należy mówić swobodnie wszystko co przychodzi do głowy nawet jeżeli to może wydawać się nieodpowiednie, niewłaściwe (fantazje, wrażenia, skojarzenia, sny, przemyślenia).
W psychoterapii nie ma miejsca na ocenianie co jest dobre a co złe ale jest przestrzeń na próbę zrozumienia ukrytych motywów działania.
Optymalna motywacja do podjęcia psychoterapii nie powinna polegać na oczekiwaniu jakiejś zmiany w innych osobach, ale korygowania własnego sposobu przeżywania i rozumienia rzeczywistości zewnętrznej i wewnętrznej.
Głównym skutkiem psychoterapii jest zmiana przeżywania świata, zmiana w zachowaniu, a także świadomość bycia w zgodzie ze samym sobą i osiągnięcie pełnego satysfakcjonującego życia.
Ponieważ każda osoba ma różne doświadczenia, temperament, w innym momencie życia zgłasza się do terapii, dlatego staram się dostosować sposób i czas trwania leczenia do indywidualnej dynamiki i potrzeb pacjentów.